maandag 9 april 2007

Recensie : Las Margaritas


Las Margaritas is , zoals de naam doet vermoeden, een rasecht Mexicaans Restaurant. Het kleine restaurant is gelegen in 1 van de 8 zijstraten van de groteske Marnixplaats. Langs buiten oogt de zaak erg donker en klein. Binnen wisselen muren met felgekleurd bloemetjesbehang zich af met schilderijtjes van Mexicaanse tafereeltjes.

Om de Mexicaanse sfeer nog meer kracht bij te zetten, staan op de vensterbank wel 12 èchte Mexicaanse cactussen. Ook de ober van dienst oogt erg zuiders met zijn lange bruine haren en donkere huid. Jammer genoeg is señor ober precies nog maar net ontwaakt uit zijn siesta want voor een hand in de lucht heeft de goede man blijkbaar geen oog.

Terwijl we wachten op onze 4de tafelgenoot, wagen we ons 1l Margarita. Het spicy drankje met Tequila wordt op donderdag namelijk voor de halve prijs aangeboden. Om de alcohol wat bij te staan, krijgen we een mandje taco’s met dipsaus. Tijdens het aperitieven door, bekijken we met zen drieën alvast de menukaart. We kunnen kiezen uit 5 voorgerechten, enkele soepen, 6 kleine warme hapjes, 10 hoofdgerechten en 6 desserts. De prijzen zijn behoorlijk straf , net als onze 2e liter Margarita. Als onze goede vriend ( nummer 4 ) is aangekomen, bestellen we ieder een ander hoofdgerecht. Als je geen fan bent van bonen of sterk gekruid eten, is dit misschien niet aan jou besteed.

Ik wring mij een weg tussen de niet-bonen gerechten en kies voor scampi’s met rijst. De muzikant kiest voor kip met chocoladesaus, de vriendin voor vis en de andere jongen in het gezelschap voor tortilla’s met kip. Na 40 (!) minuten wachten, vragen wij ons toch stilletjes aan af of er wel een keuken grenst aan dit restaurant. Beneveld door de Margarita begint onze maag nu ook wel erg stevig te protesteren. Gelukkig arriveert niet veel later het eten. De niet al te grote porties ogen kleurrijk en smakelijk. Enkel het eten van de muzikant doet ons denken aan een vers gelegde, warme drol.

Het eten is lekker maar niet geweldig. De muzikant laat merken dat als hij niet zo murw was geweest door de drank, hij het eten misschien wel laten staan had! Aija caramba! We besluiten onze maag nog wat verder op te vullen met desserts. In tegenstelling tot onze Mexicaanse hoofdgerechten, kiezen we deze keer ( uit schrik? ) voor oerVlaamse desserts : Dame Blanches!

Niet al te veel commentaar hierop, al mocht het pannetje chocoladesaus gerust op tafel blijven staan voor refill. Voldaan en best tevreden verlaten we de Mexicaanse keet. We moeten toegeven dat de Spaanse keuken ons meer ligt, maar vonden Mexico ook wel muy bien.

Leslie

1 opmerking:

Unknown zei

Als medetafelaar (de muzikant), kan ik voornamelijk bevestigen, al zou ik in compleet nuchtere toestand misschien toch gewaagd hebben mijn kip met chocoladesaus te verteren. Puike journalistiek, leslie ;-)! Mr. Tafelen in Vlaanderen