Je kent dat wel: Naar een concert gaan. Een uur op voorhand toekomen aan de zaal, om toch niet helemaal achteraan te moeten staan. Dan wachten tot het eindelijk begint. Ontdekken dat er nog een voorprogramma komt ook. Een beetje verveeld zijn daardoor. Uiteindelijk toch proberen openstaan voor wat zal komen. Ontdekken dat het écht je ding niet is. En dan maar wachten, wachten en wachten.
Wel, ik heb iets vreemds meegemaakt. Toen ik vorig jaar naar Gorki in Gent ging kijken, werd me de Antwaarpse meidengroep Maskesmachine voorgesteld. Voor het eerst ooit wenste ik dat het voorprogramma nooit zou eindigen. Het is nu niet zo dat ik Gorki niet mag ofzo. Natuurlijk wel, daarvoor kwam ik uiteindelijk... Maar Maskesmachine vond ik gewoon super! Het is zo'n groep waar je ofwel echt vóór, ofwel resoluut tegen bent. Er waren even goed mensen die het een "kutgroep" en een "zagende wijvenband" vonden. Maar ik dus niet. Kan misschien aan mijn feministische kantje liggen, maar ook gewoon aan de erg vernieuwende en frisse muziek van Maskesmachine.
De groep bestaat uit 3 vrouwen en een man. Ze maken gebruik van piano, viool, ukulele, contrabas, drums en zang om erg bizarre en experimentele muziek te maken. Maar experimenteel hoeft niet per sé slecht te betekenen. In tegendeel, het heeft al wel vaker prachtige resultaten opgeleverd, heeft het verleden ons geleerd.
De luchtige deuntjes, met eenvoudige teksten erbij, zijn erg meeslepend en opbeurend. De teksten gaan vooral over de eenvoudige dingen in het leven, wat vaak een doodgewone opsomming van woorden oplevert als tekst. Bizar, maar het werkt. Dit, in combinatie met de alternatieve, extravagante outfits (wollen rokjes en flashy topjes) en de leuke pasjes (maskes met paskes, zoals ze het zelf omschrijven), geeft een briljant resultaat. En dan nog het lekker plat Antwaarps accent niet te vergeten! Dat de hoge noten en enorm fragiele deuntjes dan niet altijd even zuiver gezongen zijn, geeft zelfs niet. Dat doet het plaatjes zelfs nog meer kloppen. Leuke, eenvoudige muziek zonder complexen dus. Een mooie boodschap in deze drukke tijd, waar alles perfect hoort te zijn...
Wat ik me nog vooral herinner: "Voor mij zijde gij schoon, voor mij zijde gij schoon, voor mij zijde gij ongeloofelijk schoon!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten